พื้นฐานของหลักการทำงานของซับวูฟเฟอร์และการเลือกดูซับวูฟเฟอร์รุ่นต่างๆ

ลำโพงซับวูฟเฟอร์ได้รับการพัฒนาในขั้นต้นเพื่อขยายการตอบสนองความถี่ต่ำ ในปี 1960 ซับวูฟเฟอร์ได้รับความนิยมขึ้นจนกลายเป็นตู้แบบพิเศษที่ใช้งานกันแพร่หลายมากที่สุด หลายปีที่ผ่านมา การใช้งานลำโพงซับวูฟเฟอร์จะใช้งานพร้อมกับลำโพงแบบฟูลเรนจ์ ใช้งานแยกส่วนกันขับเสียงย่านความถี่ การใช้งานระหว่างลำโพงด้านบนกับลำโพงซับวูฟเฟอร์นั้น ก็เป็นไปตามอัตตราส่วนจำนวนลำโพง ขึ้นอยู่กับประเภทหรือสไตล์ของดนตรี บางครั้งก็ใช้แบบสองต่อหนึ่งสำหรับเพลงป๊อป หนึ่งต่อหนึ่งสำหรับเพลงร็อก และหนึ่งต่อสองสำหรับเร็กเก้และแร็พ การใช้ลำโพงนั้นมันซับซ้อนพอ ๆ กับการคำนวนคณิตศาสตร์เกี่ยวกับซับวูฟเฟอร์

เมื่อเวลาผ่านไป ความเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับความถี่ต่ำในด้านฟิสิกส์ ส่งผลให้มีการปรับแต่งวิธีการทำงานทั่วไปของ Subwoofer โดยเริ่มจากการใช้ช่องสัญญาณ AUX ในการช่วยส่งสัญญาณไปยัง Subwoofer และส่งเฉพาะช่องสัญญาณอินพุตที่ต้องการเท่านั้น เช่น เสียง Bass และ เสียงกระเดื่อง เพลงส่วนใหญ่ในปัจจุบันมีเสียงเบสที่หนักแน่นเป็นพิเศษ แม้แต่เพลงจากหลายสิบปีก่อนเสียงเบสก็จะฟังดูบางลงเล็กน้อย โดยไม่มีเสียงซับที่ขยับตามจังหวะ

เราเคยชินกับการได้ยินและมักจะรู้สึกถึงเสียงต่ำ เครื่องดนตรียอดนิยมหลายชิ้นเน้นที่ความถี่ซับเบส โดยที่ E ต่ำบนเบสไฟฟ้าหรือดับเบิลเบสที่มีความถี่พื้นฐานอยู่ที่ 41 Hz โน้ตตัวล่างของซินธ์ เปียโน หรือเบสห้าสายจะมีความถี่ต่ำกว่า 31 Hz และเสียงกระหน่ำของเสียงกระเดื่องของกลองเน้นพลังงานมากประมาณ 60 Hz